TEMI.mk

Nikola Gruevski

НЕ СЕ МОЖНИ СЕРИОЗНИ ПРАВОСУДНИ РЕФОРМИ БЕЗ СУДСКА КАЗНА НА УЧЕСНИЦИТЕ ВО ПОЛИТИЧКИОТ ПРОГОН, КОЈ САМО ЌЕ СЕ ПОВТОРУВА;
ВОСПОСТАВЕНА МЕТОДОЛОГИЈА НА ИЗНУДУВЊЕ ЛАЖНИ ИЗЈАВИ НА СВЕДОЦИ СО УЦЕНИ;
Реформи во обвинителско-судскиот систем во Македонија без целосна и длабинска истрага, процесирање на судски предмети и обвиненија и казни за незаконско обезбедување на лажни докази и лажни сведоци од страна на некои обвинители преку методи на уцена од страна на некои обвинители кон сведоците и кон судиите, но и со подршка на некои судии заради политички мотиви, кароерен напредок или конфорен живот, нема да има.

Тоа е многу голема операција, но само така може да се направи длабока реформа, да се исчисти малигниот дел во обвинителствата и судовите, мафијашките дел на овие институции, за здравото ткиво да преживее и да зајакне.

Само така, тоа што се случуваше нема да се повтори.
Во спротивно, порано или подоцна истоот ќе и се повтори на оваа или на некоја идна власт, кога некој нов Зоран Заев ќе одлучи да го прави истото што ни го правеше нам, со идеолошка подршка на некои странски центри на моќ, како што се случи во Македонија и тоа земјата и граѓаните во изминатите 7-8 години мошне скапо ги чинеше.

Еве по која методологија работеше СЈО, а подоцна и ОЈО за обезбедување сведоци кои даваа или се бараше од нив да дадат лажни сведочења.
Чекори:
1. Добиена е од центар на моќ листата за отстрел на лица кои треба да бидат под судски прогон, заради политички мотиви. Се истражува потенцијалниот “сведок-жртва” и се бара негова слаба точка, доколку имал некоја одговорна државна функција, се бара документ кој може да се толкува на начин штетен за него дури и да е законски, со цел да имаат инструмент за уцена. Доколку е бизнисмен се бара да му се најде некоја слаба точка во бизнисот, па дури и ако се е во ред, некој детал од работењето, плаќањрто даноци, трансфероте на пари и слично се толкува на начин кој ним им одговара како обвинители под партиска команда.
2. Се кани “сведокот-жртва” во обвинителството на разговор. Обвинителот/обвинителката на почетокот е крајно љубезен/љубезна кон потенцијалниот лажен сведок. Согласно тренизните и методологијата на работа му се укажува дека за него се распрашале добро и дека сите имаат високо мислење, дека тој е чесен човек, успешен, ценет, итн итн, со што се потсетува “жртвата-сведок” на неговиот актуелен статус и положба во општеството.
3. Одкако тој дел ќе заврши и потенцијалниот сведок веќе има и мали симпатии кој обвинителот заради прекрасно искажаните мислења за него (секој сака да чуе убави работи за себе и ен сака да се смени тоа мислење), се пристапува кон објаснување на нивното барање со следниот наратив: ,,…знаеш ние веќе ги имаме сите докази, се знаеме како било, сите други сведоци се ни признаа и дадоа изјави (го лажат), ова сигурно ќе оди во судска постапка и ќе го добиеме на суд. Обвинетиот нема долго да излезе од затвор. Но, те молиме тебе кого многу те цениме да ни помогнеш и да ни дадеш “ваква и ваква” изјава која иако сме целосно подготвени со докази, сепак ќе ни помогне да уште повеќе ги зајакнеме доказите. Таа “ваква и ваква” изјава е во 99% од случаите ЛАГА. “Жртвата сведок” треба да даде лажна изјава, дека нешто се случило што не се случило. Обвинителот всушност во таа фаза нема никаков сериозен доказ или сериозен сведок, но почнуваат да прават пајакова мрежа околу жртвата кој треба да биде обвинет и осуден по политичка нарачка и со политички мотив, жртва која е политички мотивиран таргет на истрагата, кого треба да го обвинат со куп лажни и уценети сведоци и непостоечки докази.
4. Најголем дел од повиканите најчесто одговараат дека се заблагодаруваат на искажаното високо мислење за нив, но дека најверојатно станува збор за некаква грешка, бидејќи таа изјава што ја бараат од нив би била не вистинита. Потоа се впуштаат во објаснување како се било и што се случувало реално. Како се работело по закон итн.
5. Потоа според утврдената шема се заострува дискусијата од страна на обви отелотвори и полека љубезноста се намалува, а на сцена постепено доаѓаат заканите и офанзивниот пристап. “Знаеш, ние знаеме дека и ти имаш сторено “тоа и тоа” (ЛАГА, односно намерно и свесно погрешно толкување на тоа што сведокот го направил), но бидејќи навистина имаме многу високо мислење за тебе, ти си добар човек, подготвени сме да ти помогнеме и да го заборавиме тоа, но и ти треба да ни “помогнеш” на нас. “Помогнеш” значи да сведочи лажно, но тие така нема да му го кажат, туку “да ја потврди вистината”.
6. На тоа најчесто жртвата-сведок влегува во објаснување дека тоа што го правел е по закон, дека имаат погрешно толкување, ја објаснува природата на работата што ја работи и како тоа оди, или со други зборови влегува во дефанзива и одбрана на себе си.
7. Следниот чекор е дополнително заострување на тонот на обвинителот со посилна доза на закана. На “жртвата-сведок” и се предочува со што може да се соочи доколку не ја даде изјавата која се бара од него. Некогаш и многу често тоа е од статус на сведок да добие статус на обвинет. Ако тоа нема никаква логика тогаш му се кажува “за тоа и то што тие свесно и намерно погрешно го толкуваат ќе следи кривична пријава. Ако не можат да најдат нешто такво за него, тогаш наоѓаат за сопруга/сопруг или слично. Му се кажува каква казна го/ја очекува, колку години затвор и сл.
8. Најлабилните тука веќе “паѓаат”, , се крши нивниот отпор кон неправдата. Попуштаат и потпишуваат изјава која им е сервирана, а од страв тоа најчесто го повторуваат на судот во сведочњето. Некои од нив преговараат и се обидуваат да ја ублажат изјавата што се бара од нив, со надеж дека тоа ќе ја ублажи штетата што некому неправедно ќе ја направат. Но, штом им прифатат, тоа значи дека обвинителот е задоволен со тоа за да ја оствари посакуваната цел. Некои дури одат кај жртвата против која треба да дадат лажна изјава, или неговиот адвокат, за однапред да се извинат дека дека мораат да се спасуваат правејќи штета на друг, објаснувајки со што се соочуваат. Има и такви кои при сведочење во судот помалку или повеќе уа менуваат таа изјава, бидејќи Законот не ги терени ако во обвинителство кажат едно а во судот друго. Има и радикални случаи каде отворено даваат дијаметрално спротивна изјава во судот и кажуваат дека во обвинителството морале да кажат така бидејќи им се заканувале, но така храбро има многу малку. Во такви случаи, обвинителот го преквалификува нивниот статус во “непријателски сведок” со цел да го намали влијанието на нивната изјава. Судијата, барем во оние случаи на кои присуствував најчесто само следи и не се меша во својата работа. Судијата понекогаш е по исплашен од самиот сведок кој треба да даде лажно сведочње.
9. Повеќето такви сведоци викнати во обвинителството продолжуваат да се правдаат, не сваќаки дека сето тоа е “игра”, и дека што и да кажат притисокот ќе продолжи.
10. На крајот истекува многу време и завршува разговорот. Обвинителот и истражителите со него малку ја спушта тензијата и повторно почнува со доза на пријателски пристап. Ја испраќа жртвата сведок до вратата. Најчесто на излезот на вратата така божем приватно и пријателски му се обраќа на веќе шокираниот, блед и испотен сведок: “слушај, знам дека имаш “толку и толку” деца, фамилија, кариера/бизнис, не вреди да си ги жртвуваш за “тој и тој” (политичкиот таргет за кој нема докази па мора да се обезбедат лажни сведоци). Ние знаеме се за него и тој е готов (лажат, немаат ништо). Не зависи тоа од тебе. Размисли уште еднаш и пак ќе те повикам. Гледај си ја фамилијата, работата и животот, тој криминалец нема фала да ти каже. Ќе си го растуриш животот за ништо…”. Тоа е навежбано испраќање.
11. Така почнува “кршењето” на луѓето и притисокот од нормален човек да направат трговец со судбини на луѓе, најчесто блиски, кој треба својата слобода да ја спаси со губење на слободата на некој друг, кој исто како и тој не сторил ништо противзаконски и за што “сведокот-жртва” станува свесен.
12. “Сведокот-жртва” си заминува дома шокиран, преплашен/преплашена, под силен стрес. Вообичаено пренесува на домашните со што се соочува. Секој различно реагира дома. Некој ќе го советува: “треба ти да си се спасиш, имаш деца..”итн. Други со поцврсти карактери: “не смееш да им се дадеш, мораш да издржиш, ќе помине ова, во нашата фамилија никогаш немало луѓе кои продавале други луѓе….”. Потоа следуваат консултации со адвокати, а и тие понекогаш принципиелно, но некои од нив знаат и да советуваат зависно од нивниот финасиски и политички интерес. “Сведокот-жртва”, а често и неговото семејство има немирни ноќи, нервоза, анксиозност, дефокус од редовната работа, по цели денови мисли и зборува дома и надвор само за тоа, или се повлекува во себе. Тоа е период на тешка психичка тортура која не може секој да ја издржи. По некоја недела “сведокот-жртва”повторно е поканет кај обвинителот.
13. “Кршењето” продолжува. Колку подолго жртвата сведок дава отпор, толку повеќе растат заканите и тензиите. Некогаш на маса се стават подготвени кривични пријави против него лично кои чекаат на потпис од обвинителот. Ги чита. Сваќа дека е безвредно веќе да објаснува, и треба да одлучи: ќе попушти и ќе уништува некој друг кој нема вина или самиот ќе се соочи со неправди и политички прогон. Тука луѓето се гледаат кој каков карактер е. Кој колку е цврст карактер. Се друго може да е глума, лажна престава, “чукање во гради”, но тука е вистинскиот тест.
14. Така, дел од луѓето до крај одбиваат да го направат тоа што се бара од нив. Против некој од нив почнуваат прогон како одмазда, и потоа низ судскиот процес сеуште му нудат соработка, во смисла ако се премисли и им го даде тоа што го бараат да го ослободат или да помине со нешто лесно. Некои пак ги забораваат. Не им процесираат ништо. Но, некој од “жртвите-сведоци” прифаќаат соработка и така почнува судскиот процес кој медиумите блиски со власта со особена страст го пренесуваат на јавноста без да знаат или без да сакаат да знаат што е позадината на сето тоа, и веднаш обвинетиот го судат и преставуваат како крив. Јавноста станува негативно насочена кон обвинетиот а судијата под јавен притисок да досуди осудивачка пресуда и најчесто восок а затворска казна.
15. Има и потешка форма од ова. На пример, директно некој се става во притвор и се остава месец-два да поседи таму во тие тешки услови пред да почне да го викаат на разговор кој наликува, но не е толку љубезен на почетокот на првиот разговор со жртвата сведок, но овој пат оваа “жртва-притвореник” е во многу потешка ситуација, тој е од самиот старт осомничен и психолошки деградиран со држење во мизерни притворски ќелии со различни опасни криминалци околу него. Ако водел бизнис, бизнисот му припаѓа, ако имал работа веќе е суспендиран а можеби и отпуштен, семејството во шок, некои семејства почнуваат да се распаѓаат, едноставно штети и проблеми од сите страни а перспективата ќелијата. Веројатно ова прво со притвор па разговор го прават кај луѓе за кои знаат однапред дека тешко ќе оди со нормално убедување. И тогаш понудата е најчесто, дека ако дава изјави какви ќе му кажат, ќе добие на приемер условна или ниска осуда и нема да оди во затвор, а може и да го повлечат обвинението. Ако прифати и потпише, најчесто веднаш го пуштаат од притвор и не бараат дополнителни мерки на претпазливост. Ако одбие, продолжува притворот и следува лажно обвинение и за него со непостоечки докази, докази кои не се докази, ама судијата кој или е политички охрабрен или и тој е заплашен од обвинителот вика: “докази се!!!”.
На крајот судските предмети и обвинетите со години се влечат по судови и се борат, чекаат некое подобро време каде на тоа ќе се стави крај. Оние другите кои ги “скршиле” и влегле во “играта на ѓаволот” живеат со срамот, со грижата на совест, а дел од нив за да го намалат срамот на нивната околина раскажуваат дека тоа што потпишале всушност така било, иако знаат дека не е така. Така сметаат дека ќе го намалат презирот кон себе на околината.

Ова е методот на работа кој го започна Зоран Заев со дел од обвинителите, дел од судиите и со подршка на некој надворешни моќни центри кои ги подржуваа овие процеси, а против кои денес во нивната земја водат истраги и преиспитување на тоа што го правеле.

Ако ова само запре и нема казна за тие кои го нарачале, подржале и спровеле, низ една уредна и транспарентна судска постапка, со обвинители и судии кои имаат силен интегритет, психолошка стабилност и кои не биле дел од овие игри, тогаш има надеж дека во Македонија нешто ќе се промени во судско-обвинутелскиот систем и дека политичкиот прогон во иднина нема да се повторува.

Сведоци за еден ваков мега судски процес ќе има колку сакате. Многу! Но, вистински сведоци, а не уценети. Луѓе кои поминале низ лична голгота за некој обвинител да исполни нечија нарачка за некого. Ќе посведочат факти многу посурови од ова што го опишувам. Јавноста ќе биде згрозена. А правдата ќе почне да доаѓа во Македонија.

Ако тоа не се случи, се ќе остане исто. Актерите ќе се менуваат, државата ќе тоне, а народот разочаран ќе си заминува од земјата. На политичката сцена ќе доаѓаат се послаби и послаби кадри, бидејќи најдобрите кои имаат многу опции бо животот, ретко ќе ризикуваат ем деноноќно да работата за општо добро, ем на крајот некој нивни наследник да се изживува со нив, со нивниот живот и со нивното семејство, користејќи свои инсталации во правосудниот систем.

Со обзир дека сигурно некој ќе ме обвини дека и јас сум нарачувал вакви политички прогони кај судии и обвинители против мои политички неистомисленици, слободно нека проверат со сите до еден судии и обвинители, не дали сум им се јавил/повикал или замолил некого да осудат, затворат или слично, туку дали воопшто некој од нив се запознал со мене некогаш во животот, а за 2-3 кои можеби се запознале по сосема друга природа на нештата, да ги прашаат што сме разговарале и дали воопшто сум побарал некого да наместат невин.

Да си обвинител и да прифатиш да изнудиш изјави од сведоци кои ги изнудуваш со вакви незаконски методи и уцени, за да задоволиш нечии политчки барања, да си овозможил себеси кариерен напредок на ваков начин, или конфорен живот, не само што тоа значи дека не си за обвинител, туку треба да бидеш изнесен пред суд и казнет за злото кое си го направил на некои луѓе.
Да си судија во некоја ваква судска постапка, да осознаеш што се случува и какви сведоци ти доаѓаат, да молчиш и да делиш затворски казни заради политички мотиви, или кариерен напредок или конфорен живот, тоа исто така не само што значи дека не си за судија, туку ти како судија треба да седнеш на обвинителна клупа и да бидеш казнет за злоделата кои си ги направил.

Кога тоа ќе го видат другите обвинители и судии, во иднина нема да им падне на памет да прифаќаат учество во вакви политички хајки какви што имаше во Макеоднија во последните години, по цена да ја загубат работата.

Така се менува систем. Не само со промена на закони и подзаконски акти. Се друго ќе биде залудно, а денешните и утрешните политички актери нека чекаат репризи на горе-опишаното.

Nikola Gruevski

ЗА ФРОСИНА И ДРУГИ ПОТЕНЦИЈАЛНИ ЖРТВИ, ЗА ИГОР ЈУГ И ЗОРАН ЗАЕВ

Македонија во последните недели поминува низ периоди на колективни шокови пред се заради два настани на домашен план.

Смртта на Фросина Кулакова и на Игор Југ со право ја потресоа јавноста, не само заради околностите под кои дојде до тоа, туку и заради серија неправди случувани пред нивната смрт, а кои доколку не се случеа веројатно немаше да имаат ваков фатален крај.

Во првиот случај, случајот на загинатата Фросина, освен правда на суд за која во јавноста се зборуваше многу, потебно е промена на културата и навиките, а за тоа е потебна силна, многу силна превентива од страна на полицијата со силно и континуирано присуство на полицијата на теренот.

Овде во Унгарија толеранцијата на возачите за алкохол е нула. Кај нас беше 0,5 промили, па ние во нашиот политички мандат го намаливме на 0,3.

Но, клучното е во превентивата, односно во делувањето на теренот, оваа борба може да се добие само со постојано силно присуство на теренот ан полицијата со проверка на возачите за консумиран алкохол.

Тоа е поважно од било какви заострување на законските казни. Јас во минатото кога имав помало искуство верував дека превисоките казни ќе ги исплашат кримибалците. Како резултат на тоа владата која ја предводев и парламентарното мнозинство значително значително ги зголеми казните за предвидена затворска казна и псричните казни за различни кривични дела верувајќи дека тоа сериозно ќе влијае на одвраќање од сторување криминал. Се сеќавам тогаш искусниот министер за правда Михајло Маневски изрази резерва и не предупреди дека со предвидување превисоки казни, кои делумно беа многу над просекот во земјите на ЕУ, може да извршиме дерогирање на правниот систем, а да не ја постигнеме целта, но јас и некои други поведени од ентузијазмот за брз и ефективен успех бевме оптимисти и таа мерка стана дел од пакетот мерки кои ги превземавме. Се покажа, дека неговото искуство беше подобар прогнозер од нашиот ентузијазам за намалување на стапката на криминал, иако сето тоа не беше без ефект. Но ефектот не беше согласно нашите очекувања.
Затоа потенцирам дека спроведувањето на Законот и во овој случај превентивата преку масовни континуирани проверки на теренот на состојбата на возачите ќе даде далеку поголем ефект.

Во Будимпешта речиси секоја вечер, а особено во викендите низ улиците има масовна проверка на возачите за алкохол преку дување во апарат за тоа кој се вика Дрегер. Тие апарати се евтини а приверката брза.
Масовна проверка значи илјадници возачи во една вечер.
Во викендите на повеќе пунктови во градот цели колони чекаат на ред да бидат проверени дали пиеле алкохол пред да возат на клучните сообраќајници во градот, најмногу во поширокиот центар, но понекогаш и низ населбите надвор од попирокиот центар. И тоа чекање не е долго, во најлош станува збор за 1-2 мин, бидејќи повеќе полицајци го прават тоа истовремено и проверката заедно со воведот во кој полицаецот ве известува дека треба да ви изврши проверка за алкохол не е подолга од 20-30 секунди.

Полицијата е љубезна и има културно однесување. Брзи се. Не трошат време на непродуктивни разговори од типот “каде одиш” или “дали си пиел” или некакви малограѓански надмудрувања од позиција на сила. Не бараат никакви документи, возачки, лични карти и слично. Нормално тоа го прават ако има наод за консумиран алкохол, но на сите други не.

Во основа полицијата за разни поситни прекршоци некогаш казнува, некогаш само ги опоменуваат возачите за направен прекршок, но за алкохол и дрога нема милост. Тоа им е број еден и најважно во сообраќајот. И така спречувааат вакви ситуации.

И што е најважно активно се присутни на улиците особено во ноќните часови и особено во викендите и празниците. Многу активно.

Ако забележат мал знак на дрогираност кај возачот, а се добро обучени да ги препознаат тие знаци, веднаш следува проверка во болница.

Казните возење под алкохол или направен сериозен прекршок се сериозно одвраќачки за возачите свесно да ризикуваат: од високи парични казни, забрана за возење во месеци или години, до затворски за посериозни случаи.

Сеуште јас лично не сум запознал некој да вози, а да пиел претходно. Тоа не значи дека нема и такви, но веројатно се многу ретки.
Превентивата, големата активност на теренот на полицијата и високите казни кои нема начин да се избегнат ја имаат сменето културата на граѓаните.

Некој може да одлучи да ризикува, но висока е веројатноста навреме да биде спречен од полицијата, и така се спасуваат човечки животи.

Секој што планира да пие најчесто не излегува со кола која тој ја вози. Излегува или со такси, или со јавен превоз или можеби групно повеќемина во возило од кои сите можат да пијат таа вечер, но возачот не.
Постои и мошне развиена служба за оние возачи кои непланирано сепак ќе се напијат макар и малку алкохол. Се викаат по телефон и за одреден надомест го возат возачот дома со неговата кола, а се враќаат со друга кола која оди по неа. Тоа е и начин за заработка на некои луѓе кои не излегуваат таа вечер.

Не сум слушнал некој да негодува за овие правила и однос на државата. Сите со кои сум разговарал сметаат дела нула толеранција алкохол и силно присуство на теренот на полицијата со проверка за алкохол е нормална и добра работа.

Изразувам сочувство на семејството на Фросина за нивната ненадоместлива загуба.
Не е лесно и на семејството на момчето кое ја усмрти.
Но, потребни се промени и мерки да немаме други вакви случаи, кои колку што дознав од медиумите веќе во изминатите денови се случија, но не добија толку голем публицитет. И ќе продолжат да се случуваат ако нема многу полиција за проверка од алкохол на возачите и не губење време со банални работи при контролите.

Смртта на Игор Југ е голема трагедија од друг тип од оној на Фросина. Политичкиот прогон организиран своевремено од Зоран Заев, преку политички нарачано обвинение и пресуди веќе добива и човечки жртви.
Наместо најмногу за учество во толпа како што и самиот Игор Југ кажа во едно интервју, него и многу други ги осудија за кривично дело со кое немаат никаква врска: терористичко загрозување на уставниот поредок.
Со него и голем број други лица кои или не требало воопшто да ги судат, или ако веќе решиле да ги судат можеле најмногу и само за учество во толпа или дел од нив за насилство ако има докази дека такви нешто направиле. И кај насилството каде највисоката казна е 5 години затвор има градирање, па сите оние со помали последици можеа да поминат со условна осуда. Но не за тероризам каде се предвидени драконски затворски казни.

За случувањата на 27. април 2017 имам многу пати пишувано и апелирано луѓето да се ослободат и нема да се повторувам, освен што повторно ќе повикам итно да се најде соодветна правна форма да бидат ослободени.

Заев на почетокот по збиднувањата беше портретиран како некаква жртва заради лесните телесни повреди и психичката траума нанесена на 27. април 2017 година.
Со прогонот зад кој тој лично стоеше, со наметнатата квалификација која не е реална и вистинита и која заради политички и одмазднички мотиви им се накалеми на учесниците, кој и тогаш и сега мислам дека направија грешка со влезот во парламентот и дел од нив со тепањето (дел од нив и самите подоцна јавно го констатираа тоа), со заднинско влијание на Заев да добијат незаслужено високи казни како за тероризам, тој од наводна жртва стана џелат, а сега веќе, по смртта на Игор Југ и убиец.

Ако Игор Југ одговараше за учество во толпа, со обзир дека не постои доказ дека извршил физичко насилство, затоа што не извршил, и ако немаше политички мотивирано влијание на обвинителството и судот, како и насочување на медиумите блиски или под некакво влијание на СДСМ во тоа време, за да создадат атмосфера на линч на овие лица, Игор Југ веројатно ќе добиеше само условна осуда и немаше да биде воопшто во затвор, немаше да помине таква тортура и денес тој веројатно ќе беше жив и здрав, со своето семејство и ќе работеше некоја работа како и секој нормален човек.

Сите оние што се повикуваат на право и правна држава во овој случај, во смисла дека имало пресуди, дека имало судски систем, судски систем и слични фрази кои во случајот се без суштина, ќе ги потсетам дека живеат во држава во која од времето на Заев па наваму Македонија има обвинителство и судство со само 2% од можни 100% доверба кај народот, со катастрофални меѓународни отценки, со специјален јавен обвинител фатен во организирање рекет на осомничени, систем со купишта скандалозни и неправедни судски и обвинителски одлуки, и ве молам за право и правна држава во Макеоднија да не ми говорите.
Два проценти доверба значи дека на 100 луѓе во Македонија, само двајца сметаат дека тоа обвинителство и судство се правични, независни и затоа треба да им се верува, а 98 на секои 100 лица не мислат така, затоа што искусиле или на “своја кожа” или на “кожата” на некои блиски или познати дека тој длабоко компромитиран систем полн со корупција и политичко влијание не генерира правда, и носи неправедни и често не законски одлуки или политички мотивирани одлуки, кои некогаш се заради политичко влијание, а очигледно некогаш се и само-цензура на обвинителите и судиите или од страв или почесто со цел да му се допаднат на “владетелот”, со цел полесно да напредуваат, што укажува на огромен број обвинители и судии без интегритет или психолошка стабилност.
Ова е нешто во што во минатото не верував, но сега одкако го видов системот од внатре, точно знам за што станува збор.

Потоа на ист начин и по ист систем, во иста атмосфера, повисоките судови го потврдуваат тоа.

Сепак, во случајот со настаните на 27 април 2017 година, не станува збор за самоцензура туку за директно вмешување на тогашниот премиер Заев заради лична одмазда, политички реваншизам и со сета своја не зрелост со која влезе на функцијата верување дека е семоќен ако има власт, подршка од клучните актери во тоа време на меѓународната заедница заради извршеното предавство со попуштање на сите национални линии, дури и оние кои претходно не ни ги бараа, нашите јужно соседи.

Тој веројатно во моментот е многу горд на себе во овие денови кога според информациите започнува изградба на објект од 82 ката во Дубаи, инвестиција од над 600 милиони евра.
Најголем дел од парите за оваа инвестиција се проневерени преку масовниот рекет како никогаш во постоењето на Македонија и со злоупотребата на власта во времето на неговото владење, пари во готовина и потоа пренесени со приватен авион во Дубаи и ставени на банкарска сметка. Истовремено се подготвува и за нова голема инвестиција во една друга земја во Азија, охрабрен од помоислата дека ги решил сите прашања за негова неказнивост по сите можни основи.

Граѓаните на Република Македонија никогаш нема да се помират и ќе бараат одговорност за предавствата на националните интереси и организираниот криминал поврзан со канабис, тендери во енергетиката, во РЕК Битола, во Фармацијата за време на КОВИД кризата и воопшто за масовно раширената корупција и рекет како никогаш во историјата од осамостојувањето на Македонија

Но овој лажен верник, зол и алчен за пари човек, треба да знае дека носи на душа многу луѓе, меѓу кои и Игор Југ, дека злото што го направи во Македонија и на Македонците за да дојде до тие милиони и милијарди евра, мнозинството од граѓаните на Република Македонија никогаш нема да му ги заборават и ќе бараат одговорност за предавствата на националните интереси и организираниот криминал поврзан со канабис, тендери во енергетиката, во РЕК Битола, во фармацијата за време на Ковид кризата и воопшто за масовно раширената корупција и масовен рекет како никогаш во историјата од осамостојувањето на Македонија, како и за бруталниот политички прогон на политичките не истомисленици.

Затоа, ослободете ги луѓето, дајте им финансиска оштета за неправедната казна и загубените години од животот, за тортурата и траумите на семејствата, кои никогаш нема да можат да се надокнадат и затворете ја таа тажна и срамна страница на ова поглавје на македонскиот политички прогон на земја која претендира да стане членка на ЕУ, а има толку многу политички прогонети лица. И на злоделата на Заев, чии главен мотив за преспанскиот договор беше моќ за доаѓање до голем материјален интерес преку брутално газење на се пред себе, подржано од надворешни фактори од чии активности денес кога се обелоденуваат се срами и нивниот народ.
Сочувство и до семејството на Игор Југ.

Nikola Gruevski

Земјите со поспособни влади во регионот го превземаа, СДСМ со Заев ги укина. “Бесплатна бања за пензионери” беше максимално искористено и за разлика од некои други земји во регионот беше за сите пензионери без оглед на висината на пензијата.
Го укинаа во 2019 година, бидејќи “потсетувало на Груевски”.
Вeројатно заради истото ги укинаа и бесплатните летувања и зимување на деца без родителска грижа и единствено ги оставија само таквите за деца од социјално ранливи семејства. Го укинаа и додатокот за трето и четврто дете.

Пари за пензионерите и за децата без родители немаше, на нив се кратеше. За семејства со три или четири деца исто така. Ама за бифтеци се зајакна.
Така, пензионерите и децата без родителска грижа сега седат дома и сонуваат бања или одмор, но тој што им ги укина, од некогашен ситен лихвар и продавач на пазар во Горни Милановац, подоцна трговец со идентитет на цел еден народ, сега неказнет и убеден дека така ќе остане засекогаш, троши милиони проневерени евра низ Емиратите, Сингапур, Индија, Малезија, Грција…ги инвестира парите од рекетот и од провизиите направени во Македонија во недвижности низ Азија, во трговија со руско железо и во други бизниси, авансно има платено на многу места да не биде спомнуван и вознемируван на било каков начин и таа жицата македонска да не му ја гибате ако може.

Nikola Gruevski

Она што го знаевме, сега самите Американци почнаа да го објавуваат во време на смена на режимот во Вашингтон.
Дека државната агенција УСА ИД под водство на демократите му давала милиони долари пари на Сорос за рушење на владата која ја предводев во Македонија и инсталирање друга влада, што беше реализирано и покрај покрај победата на изборите во 2016 година.
Целите ги знаеме, бидејќи и видовме што се случи потоа.
Инструментот за тие цели кои очигледно покрај политички беа и од идеолошка природа, во моментот, и покрај тоа што повеќестрано ја има обезбедено својата неказнивост, за секој случај е на подолг “бизнис” престој од веќе пет месеци во Дубаи и повремено во други земји претежно во Азија, во еден вид превентивно бегство, како што очигледно советувал и на некои други нему важни сопартијци при остварување на криминалните шеми.
Можам само да претпоставам што би откриле ако детално ги проверат активностите на некои од нивните службеници во обвинителството во Македонија во тие времиња, во СЈО и судството во Македонија, како и за тоа како се местеле не посакуваните политичари на листите за санкции на САД.
Но не знам дали ќе одат толку длабоко.

https://x.com/merissahansen17/status/1886119368569864625?s=46&t=awqKowqiALa6VHu2c__f2Q

Nikola Gruevski

Наместо во Софија и во Приштина авионите кои заради маглата не можеа денес да слетаат во Скопје, ќе можеа да слетаат на аеродромот меѓу Св.Николе и Штип.

За жал Заев заради лична корист се откажа од готов проект, со решени имотно-правни односи на земјата каде требаше да се изгради аеродромот за која буџетот плати со парите од народот, а истата земја заради лукративни причини ја дадоа на некој нивни пајташ за да си стави сончеви панели, на веќе потпишан цврст договор за инвестирање на концесионерот ТАВ, што значи немаше да има трошоци на буџетот за новиот аеродром, кој после 2028 година со доинвестирање од следниот концесионер, од карго можеше да се претвори во нов главен аеродром на 30 минути возење од Скопје, на место каде нема појава на магла.

Нарушувањето на таков договор е кривично дело, бидејќи одредби кои се дел од тендерски услови на меѓународен објавен јавен повик не може да се менуваат со анекс на договорот, но обвинителството одлучи да молчи, и сеуште молчи.

Одлуката за откажување меѓудругото директно оди во прилог на Бугарија, Косово и други околни држави.

Nikola Gruevski

Нека е честит и нека е за многу години денешниот празник Водици-Богојавление.

Бог се јави!

***

Овој празник во Македонија започна да се слави како државен празник и неработен ден за сите граѓани христијани од 2007 година, кога владата која ја предводев го предложи, а парламентот на 14 февруари ја усвои измената и дополната на Законот за празници.
Еве зошто.

Богојавление е еден од најстарите христијански празници, кој датира дури и пред прославата на Божиќ која се воспоставува во 4 век. Корените на празникот Богојавление може да се проследат до раните векови на христијанството кога после Велигден, е најважниот христијански празник во раното христијанство.

Најраниот дефинитивен доказ за Богојавление како христијански празник датира од 361 година, споменат од римскиот историчар Амијан Марцелин (330-391/400 год), значаен римски историчар кој живеел во 4-от век од нашата ера. Амијан Марцелин се смета за исклучително важен извор за историјата на доцната Римска Империја. Неговото дело се истакнува по точноста и објективноста. Иако самиот бил паганин, тој покажувал толерантност кон христијанството.
Тој го споменува овој празник без да дава детали за неговат содржина.

Иако ова е најраниот дефинитивен доказ, постојат и порани индикации за прославување на Богојавление.
На пример, Климент Александриски (150-211/215 год.), истакнат христијански теолог, филозоф и црковен отец кој живеел и творел во Александрија, Египет, во 194 година пишува за прославување на крштевањето на Исус од страна на одредени гностички секти.

Климент Александриски пишува за прославата на Богојавление околу 194 година во своето дело “Stromata”. Тој споменува дека следбениците на Василид го прославувале денот на Крштевањето на Исус, поминувајќи ја целата ноќ пред тоа во читање на Светото Писмо. Климент не споменува слична прослава во својата црква. Тој само известува за практиката на следбениците на Василид, кој се смета за еден од најзначајните рани гностички мислители, чии следбеници биле гностичка секта, која иако била осудена како еретичка од главната црква, опстанала до 4 век во Египет. Нивните идеи извршиле значително влијание врз развојот на гностицизмот и подоцнежните езотерични традиции.

Ова е најраното познато споменување на прославата на Богојавление во христијанската литература.

Сепак, записот на Амијан Марцелин се смета за првиот јасен доказ за Богојавление како официјален христијански црковен празник.

До 3-от век (според некои како што споменав уште од 194-тата година), раната Црква го воспоставила Богојавление како прослава која препознава и прославува неколку одделни настани, и тоа Христовото раѓање, Христовито крштевање, поклонувањето на мудреците и првото чудо на Исус во Кана кое се однесува на настан опишан во Евангелието според Јован, каде што Исус претворил вода во квалитетно вино на една свадба кога снемало вино, што веројатно било сериозен проблем за домаќините, и тоа го означува почетокот на неговата мисија и откривање на неговата божествена природа.
Овој развој со прослават на овие неколку настани во еден ден траел подолго и варирал во различни региони, односно омбинацијата на сите овие настани во една прослава се развила постепено и варирала во различни региони, односно не била универзална практика во раната Црква. Различни региони и традиции ставале акцент на различни аспекти на Богојавление. Целосното развивање на празникот со сите овие елементи траело подолго од 3-от век, со значајни промени и во 4-от и 5-от век.

Процесот на одделување на овие празници започнал порано и продолжил и по Соборот во Тур, древен град во централна Франција, сместен на реката Лоара, во 6 век важен религиозен центар во Франкското кралство и седиште на влијателна бискупија.
Така во 4-от век, Божиќ и Богојавление биле поставени како одделни празници во некои епархии. Ова било постепен процес кој се одвивал различно во различни региони и целосното одделување и стандардизација на празниците траело подолг период.

Соборот во Тур во 567 година играл важна улога во формализирањето и утврдувањето на божиќната сезона, придонесувајќи кон постепениот процес на разграничување помеѓу прославите на Божиќ и Богојавление и придонел за дефинирање и утврдување на периодот помеѓу Божиќ и Богојавление како посебена празнична сезона, означувајќи ги дванаесетте дена помеѓу нив како божиќен период.
Соборот го прогласил периодот помеѓу Божиќ и Богојавление за свет и празничен период.
Воспоставил и задолжителен пост во периодот на Адвент (подготовка за Божиќ).
Вториот концил во Тур се смета за еден од клучните црковни собири од тој период.

Инаку во однос на датумите, во 4-от век, Божиќ почнал да се утврдува на 25 декември, а Богојавление на 6 јануари, но празнувањето на Божиќ на 7 јануари и на Богојавление на 19 јануари е резултат на подоцнежни календарски разлики, а не на оригиналната практика од 4-от век.

Празнувањето на Божиќ на 7 јануари и Богојавление на 19 јануари според грегоријанскиот календар е резултат на употребата на јулијанскиот календар од страна на некои православни цркви.
Оваа разлика не постоела во 4-от век, туку се појавила подоцна поради разликата помеѓу јулијанскиот и грегоријанскиот календар.

Процесот на одделување и стандардизација на овие празници траел неколку векови.

Соборот во Тур во 567 година официјално ги поставил Божиќ и Богојавление како одделни празници на 25 декември и 6 јануари соодветно.
Разликите помеѓу јулијанскиот и грегоријанскиот календар почнале да се појавуваат од моментот на воведувањето на грегоријанскиот календар во 1582 година.
Папата Григориј XIII го вовел грегоријанскиот календар на 15 октомври 1582 година.
Во тој момент, разликата меѓу двата календара била 10 дена.
Јулијанскиот календар претпоставувал дека годината трае точно 365.25 дена, што било малку подолго од реалната должина.
Оваа мала разлика довела до акумулирање на грешка од околу 11 минути годишно.
До 1582 година, оваа грешка резултирала со поместување на календарот за речиси 10 дена во однос на астрономските настани.
Разликата меѓу двата календара продолжила да се зголемува со текот на времето. Па така, од 1700 до 1800 станале 11 дена разлика, од 1800 до 1900 станале 12 дена разлика, а од 1900 до 2100 се 13 дена разлика.

Празникот Богојавление одбележува неколку настани од животот на Исус Христос, иако нагласокот варира помеѓу источните и западните христијански традиции.

Во западното христијанство, тој првенствено ја прославува посетата на мудреците на малиот Исус, симболизирајќи го откровението на Христос кон незнабошците (нееврејските народи).

Источно-православните цркви се фокусираат на крштевањето на Исус во реката Јордан, познато како Богојавление.

Некои традиции, како што веќе беше кажано го вклучуваат и чудото на свадбата во Кана како дел од прославата на Богојавление.

Богојавление, како и Божиќ, има врски и со предхристијанските римски и египетски пагански прослави на римски и египетски пагански прослави. Датумот за нивна прослава, односно прослава на христовито раѓање и крштевање, можеби бил избран за да се совпадне со или да ги замени овие пагански прослави.

Во Египет на пример, на 6 јануари се славел роденденот на паганскиот бог Аион, за кого се верувало дека е роден од девица.
Некои пагански прослави на тој датум вклучувале верување дека водите на реките добиваат чудотворни моќи и дури се претвораат во вино

На Богојавление, денот на затворањето на божиќната сезона, се сеќаваме на трите појавувања на Исус.
Заедно со Велигден и Духовден, Водици е еден од најважните празници на христијанската црква.

Главната порака на трите приказни е дека Бог меѓу нас се појавува како човечко суштество.

Според Евангелието по Матеј, кога Исус бил крстен од свети Јован Крстител, тој исто така застанал меѓу покајаните, а потоа Светиот Дух се јавил во вид на гулаб, се спуштил и му зборувал на Отецот, кој го рекол следново: „Ова е мојот сакан син, во кој сум многу задоволен“. (Евангелието според Матеј, 3:13).

Како заклучок, празникот Богојавление има големо значење во христијанската традиција како една од најстарите и најзначајните прослави на Исус, означувајќи го откровението на Христос на светот.

Фотографии:

1.“Крштевањето на Христос” - позната уметничка слика создадена во периодот помеѓу 1472-1475 година во студиото на италијанскиот ренесансен сликар Андреа дел Верокио, во соработка со неговиот 18 годишен ученик и чирак Леонардо да Винчи. Сликата била нарачана од манастирот Сан Салви во Фиренца и Денес ова ремек-дело се наоѓа во галеријата Уфици во Фиренца. Младиот Леонардо ги насликал пејзажот во позадината и ангелот на левата страна. Леонардо го насликал својот ангел користејќи масло, што во тоа време било нова техника во сликарството.
2. Свадбата во Кана” од Паоло Веронезе, создадена во периодот 1562-1563 година, се наоѓа во музејот Лувр во Париз. Ова е најголемата слика во Лувр со импресивни димензии од 6.77 x 9.94 метри. Сликата е изложена во салата “Salle des États”, во истата просторија со Мона Лиза
3. Фотографија од бакарна гравура на Свети Климент Александриски (Тит Флавиј Клемент) од 1584 година. Гравурата е објавена во книгата “Les Vrais Pourtraits et Vies des Hommes Illustres” од Андре Тевет (André Thevet), издадена во Париз. Гравурата е изработена од Томас Кампанела де Ломесин (Thomas Campanella de Laumessin).
4. “Обожување на тројцата кралеви” од 1718 година од Гаспаре Дизиани (1689-1767) италијански сликар од доцниот барок и рококо период, активен главно во Венеција, но и во Дрезден и Минхен. Сликата е во “Музејот на фина уметност” во Будимпешта. Во Библијата не се нарекуваат кралеви, туку мудреци или маги од Исток.

Nikola Gruevski

ОФИЦИЈАЛНИТЕ ИМИЊА НА АВТОПАТИ И ЕКСПРЕСНИ ПАТИШТА ВО МАКЕДОНИЈА
Експресен пат ВМРО, Автопат Гоце Делчев, експресен пат Методија Андонов Ченто…

Во екот на градбата на повеќе автопати (се подразбираа 6 коловозни ленти) и експресни патишта (се подразбираа четири коловозни ленти), како автопатите Скопје-Св.Николе-Штип, автопатот Демир Капија-Гевгелија кој беше последна 29км, но најтешка за градба делница на коридирот 10 и автопатот Кичево-Охрид, но и неколку експресни патишта, владата на Република Македонија некаде во 2013-2014 година со одлука на владата која излезе во Службен весник и која сеуште е на сила, по принципот на многу други држави, ги именуваше овие патишта.

1.
Па така, автопатот Скопје-Штип го носи името на големиот македонски револуционер “Гоце Делчев”.
Не знам зошто владата која не наследи во мај 2017 година и која само ги заврши последните 5-10% проценти од автопатот кој кога решивме да го градиме беше само идеја во нашите глави и во главите на генерации штипјани и граѓани на источна Македонија, не постави табли на автопатот со кои ќе се означи неговото име.

Гоце Делчев бил учител во Штипската населба Ново Село каде заедно со Дамјан Груев, а таму претходно свои траги како учители во овој дел оставиле и Петар Поп Арсов и Ѓорче Петров, ги поставил темелите на Организацијата во тој град, од каде подоцна излегуваат плејада револуционери, водачи и првенци на Организацијата која се бореше за ослободување на Макеоднија.
Гоце Делчев е една од најавторитетните фигури во македонската револуционерна борба за слобода, па така логично беше овој автопат да го носи неговото име.
2.
Целиот коридор 8 во делот на западна Македонија, од Скопје преку Тетово, Кичево, па се до Охрид, вклучивајки го и оној во градба од Кичево до Охрид (каде за време на мојот мандат како премиер освен проектирањето, експропријацијата на земјата и обезбедување финасии за градба, се завршија точно 50% од градежните работи на автопатот), коридор кој практично е поврзување и со Република Албанија, се именуваше како “Мајка Тереза”, родена Албанка во центарот на Скопје, каде и изрснала, една од најпознатите христијанки во светот, добитник на Нобелова награда за мир, голем светски хуманист, а во 2018 прогласена за светец од папата во Ватикан.

Имајќи во предвид прво дека Мајка Тереза е големо светско име, второ дека и Албанија, но и македонските Албанци кои во поголем дел живеат во западна Македонија каде поминува овој автопат се идентификуваат со неа како етничка Албанка, и трето дека Скопје и Македонија се горди со тоа што таа е родена и израсната во Скопје, понатаму што христијаните се идентификуваат дека таа била една од најистакнатите по хуманоста христијанки на ова време, итн, беше сосема логично тој автопат да го носи нејзиното име.
3.
Исто така обиколницата околу Скопје која се изгради во тие години го доби името “Обиколница Мајка Тереза”, која беше почната да се гради од нашите претходници и 80% се изгради и се заврши во периодот кога ја предвидев владата. Скопје нема попознато име низ целиот свет од нејзиното. Кој патувал низ многу држави и разговарал за Македонија со многу познати и успешни личности, ќе знае што пишувам.
4.
Експресниот пат Штип-Кочани го доби името Тодор Александров.
Логично, бидејќи ова големо име и револуционер во македонската историја, е познат по тоа што се бори за независна/автономна и обединета Македонија. Тој е еден од најславните водачи на ВМРО, роден и израснат во населбата Ново Село во Штип, и често пати од пиринска Македонија навлегувал со четите во тој регион на источна Македонија, ризикувајќи го својот живот за слободата на Македонија, за која го посветил целиот свој живот и во која борба го положил својот живот.
Овој експресен пат беше започнат да се гради пред смената на власта, некаде во текот на 2016 година, одкако претходно неколку години активно се работеше и се изработи проект, се направи и се финансираше експропријацијата и се обезбеди финасирањето за градба на проектот.
5.
За експресниот пат “Ранковце-Крива Паланка” (со проширување на црните точки на патот Крива Паланка-граница Бугарија), оставивме комплетно завршен проект за градба и обезбедени пари од светската банка за негова изведба.
Пред да излезе тендерот за градба на овој експресен пат не фати оној долг предизборен период во 2015/2016 и дел од 2017 година после изборите, кога законски не смеевме да го објавиме тендерот за градба и тоа го препуштивме на следната влада, која повеќе од една година не го објави, а и потоа го градеше со премногу бавно темпо, и на почетокот на овој месец со радост видов дека ЈП Макеоднски патишта, предводено од Коце Трајановски, по враќањето на власт на ВМРО-ДПМНЕ, ефикасно го завршил овој експресен пат кој СДСМ требаше да го заврши уште во 2019 година.

Овој пат беше именуван како експресен пат “ВМРО”.

Патот не поврзува со Бугарија, со Ќустендил како најблизок град после границата, со регионот на пиринска Македонија исто така, каде ВМРО наоѓале прибежиште и од каде делувале во своите цели за ослободување на Македонија.
Дополнително на ова, познато е дека бугарската историографија му дава бугарски карактер на ВМРО, па така сметавме дека името на овој експресен пат на општо задоволство треба да се именува по името на Организацијата која се бори за слободна, независна/автономна и обединета Македонија и дека и Македонците и соседите зад границата ќе чуствуваат поврзаност со името на овој експресен пат. Конечно ова име со нешто да не поврзува макар и транспортно, а не само да не дели.

6.
Експресниот пат тогаш во градба Градско-Прилеп, кој деновиве ефективно се заврши и пушти во употреба, на 31 мај 2017 година го оставивме на нашите наследници во длабока фаза на градба завршен околу 50 осто, каде претходно повеќе години се работеше на проектирањето, се финансираше и се заврши експропријацијата и се обезбеди финасирање за за градба на овој експресен пат, вклучивајки и делумен грант од ЕУ.
Овој експресен пат со четири коловозни ленти, кој значително го скрати патувањето помеѓу Скопје, Прилеп и Битола, беше именуван по “Методија Андонов-Ченто”, прв претседател на презириумит на АСНОМ, родум прилепчанец и подоцна жртва на комунистичкиот режим.

7.
Експресниот пат Штип-Радовиш го именуваме како “Експресен пат Борис Сарафов”, носејќи го името на многу значајна фигура во македонското ослободително дело, слично како и Тодор Алексндров долго негирана и неправедно оцрнувана од комунистичката историографија на Македонија која имаше идеолошки пристап на толкување на историјата, веројатно против кој не можеше да се спротистави, но и личност која е веќе рехабилитирана од пост комунистичката историографија на Македонија.

За експресниот пат Штип-Радовиш, освен обезбедени пари како финасирање, целосно завршена експропријација и целосно направен проект, беше завршен и тендерот за градба и одбран изведувач, кој потоа СДСМ го поништи, па повторно бираше од почеток. И беше единствениот експресен пат од сите овие започнати патишта кој успеа целосно да го заврши, претпоставувам пред се заради честите потреби на тогашниот нивни лидер да патува до Струмица и назад кон Скопје.

8.
Имаше именување на уште еден планиран и подготвен за градба експресен пат во време кога има веќе беше целосно завршен проектот за градба, беше завршена експропријацијата и очекувавме одобрување на претходно разговарано и усно договорено финасирање од една од меѓународните финасии институции.
Тоа е планираниот експресен пат од Охрид до Пештани, чие име се предвиде да биде Христо Узунов, по славниот Охридски војвода.
Но, за жал заради протести на некоја НВО, банката во последен момент го одкажа финасирањето, за да раководството на банката не си навлече проблеми од еколошките организации на глобално ниво и градбата не се случи.
Со оглед дека проектот е целосно готов, неговата градба со изнајдено друго финасирање или буџетско финасирање, може ефективно да се реализира во секој момент бидејќи образложението на НВО беше според мое мислење не доволно издржано.
Тие тврдеа дека секоја година на таа траса прелетуваат јато птици од Африка кон северниот дел на Европа, и дека токму тука истоте почивале на тој пат.
Не сум чул дека во светот некој спречил градба на некој пат за иста работа, бидејќи претпоставувам дека дури и сѐ да е така, птиците секако ќе си најдат некое друго убаво, соодветно за нив и мирно место во близина за почивка при долгиот лет.

9.
Мислам дека свое име доби и експресниот пат Штип-Велес, кој во периодот кога ја водев владата од магистрален (две коловозни ленти и пониски стандарди за на кривини и нагорници), се проектираше, се направи експропријација на новите траси, се финасираше градбата и целосно се изгради експресен пат со четири коловозни ленти, кој на делови се прошири со по една лента на местото на постоечкиот магистрален пат, и се обнови асфалтот на постојниот, а на други делови каде имаше поголеми кривини или нагорнини, се изградија цели нови траси со четири коловозни ленти.

10.
Општо е познато дека автопатот од Скопје до грчката граница официјално уште од 2007 година го доби името “Александар Македонски” кој подоцна власта на СДСМ во 2017 година сосема непотребно го промени и преименува во автопат “Пријателство”.

Велам непотребно, бидејќи именувањето на автопат не укажува кому историски му припаѓа тој лик.
Дури и по прифаќањето на т.н. преспански договор, каде тогашната власт во 2018 година сосема нелогично прифати и потпиша дека Грција и луѓето родени од таа страна на границата имаат екслузивно право на повикување на античката историја, а Макеоднија и луѓето родени Макар и 100 метри од македонаката страна на границата немаат такво право, тоа не значеше дека именувањето на автопат со име на лик од светската историја, во случајот од античкиот период, укажува на некаква негова припадност, како што не значи именувањето на улица “Рузвелтова”во Скопје дека американскиот претседател Франклин Рузвелт припаѓа на Македонија или многу такви слични примери.

СДСМ предводена од Заев отиде и до таму што го преименува главниот национален стадион Филип Втори Македонски, ги одстрани воштаните фигури на Александар Македонски и неговиот татко Филип втори од архолопкиот музеј на Македонија, го преименува и избриша и името на самиот музеј, каде логиката беше да се постават воштани фигури на владетели или други значајни современици, од чие време се најдени многу археолошки предмети на територијата на Република Македонија, а од времето на Филип и Александар постојат многу артефакти во музејот, вклучително и многу монети со ликот на Александар Македонски.

Така што, сите овие имиња на автопати и експресни патишта, дел изградени, дел сеуште во градба, и еден кој заради опструкции во последен момент не започна да се гради во форма на експресен пат, но тоа може да се заврши во иднина бидејќи сите подготовки се направени, имаат официјални имиња, донесени со одлука на Владата на Република Македонија, кои сеуште се важечки и се на сила, но не се поставени табли со кои се означени имињата, бидејќи тогаш кога се именуваа, најголем дел од патиштата беа во градба или непосредно пред почнување на градба.

Оваа или некоја следна влада, кога ќе отцени, може да постави табли со кои ќе ги означи имињата на овие патишта.

Nikola Gruevski

ЧЕСТИТ БОЖИЌ!
За многу години.
Нека овој Божиќ, оваа прослава на христовото раѓање, овој празник на љубовта и доаѓањето на Спасителот, донесе за сите година која само по добро и по успеси ќе се памети.
ХРИСТОС СЕ РОДИ!

По повод денот на Христовото раѓање, за оние кои ги интересира да проникнат малку подлабоко во времето на христовото раѓање следува текст за возбудливите настани од времето кога се раѓа на земјата личноста со најголемо влијание на сите времиња: Исус Христос.

ВРЕМЕПЛОВ НА РАЃАЊЕТО ХРИСТОВО

Евреите очекувале нивниот спасител, или Месија, да биде моќен крал кој ќе ги собори нивните римски угнетувачи.
Но, очигледно Бог имал различни планови.

Исус е роден од девица по име Марија во витлеемска штала некаде помеѓу 6 и 4 п.н.е.

1.
Марија е свршена за Јосиф (Матеј 1:18; Лука 1:27).
Свршувачката во древен Израел била многу пообврзувачка од денешните веридби. Таа била правно обврзувачка и парот се сметал како за законски венчан, иако бракот сè уште не бил оформен. Родителите обично ги договарале браковите за своите деца.
Периодот на свршувачка можел да трае до една година. За време на овој период, парот имал малку или воопшто немал контакт еден со друг. Се очекувало невестата да биде девица при стапувањето во брак

2.
На Марија ѝ се појавува ангел и ѝ кажува дека ќе го роди Месијата (Лука 1:30-33). Овој настан е познат како Благовештение.
Марија прашала како е тоа можно, бидејќи била девица.
Ангелот Гаврил ѝ кажал дека:
„Светиот Дух ќе дојде врз тебе и силата на Севишниот ќе те засени; затоа, и тој Светец што треба да се роди, ќе се нарече Син Божји“ (Лука 1:35).
Ангелот се појавил кај Марија и ја поздравил со зборовите: “Радувај се благодатна! Господ е со тебе”. Марија била многу вознемирена од овој поздрав и се чудела што би можел да значи. Гаврил ја охрабрил Марија да не се плаши и ѝ соопштил дека ќе зачне и роди син кој ќе се вика Исус
Гаврил додал дека и нејзината роднина Елисавета, иако во напредната возраст, е бремена во шестиот месец.

3.
Марија останува бремена (Матеј 1:18; Лука 1:39-41).
Можеби била загрижена за тоа како луѓето ќе реагираат на нејзината бременост. Иако Марија и Јосиф сè уште не биле официјално венчани, спиењето со друг партнер за време на периодот на свршувачката се сметало за прељуба според еврејскиот закон од Стариот Завет (Второзаконие 22:23-24).
Ако сакал Јосиф, можел да ја раскине нивната веридба и да ја обвини за прељуба. Секако и Марија ја знаела казната за прељуба во нејзиното општество. Таа ќе била изведена пред нејзината заедница како јавен срам и ќе била каменувана до смрт, согласно тогашните обичаи.
Така што, произлегува дека таа можела да се соочи со можноста да и биде загрозен самиот живот. Но нејзиниот одговор е:
„Еве ја слугинката Господова! Нека ми биде според твојот збор“ (Лука 1:38).

4.
Јосиф планира тивко да ја раскине свршувачката со Марија (Матеј 1:19).
Ангел му кажува на Јосиф дека детето на Марија е Месијта (Матеј 1:20-21).

Очекувано, Јосиф не верувал во нејзините тврдења за бременоста (Матеј 1:18-19). Но, наместо да ја осуди, тој решил тивко да ја раскине нивната свршувачка (Матеј 1:19). Како праведен човек, тој не сакал јавно да ја посрамоти Марија.

5.
На Јосиф ангел му се јавил на сон. “Јосифе, сине Давидов, не плаши се да ја земеш Марија за своја жена”. Му објаснил дека детето е зачнато од Светиот Дух. Му кажал дека треба да му даде име Исус, бидејќи Тој ќе го спаси својот народ од гревовите.
И во двата случаи, ангелите донеле вест за раѓањето на Исус и објасниле дека тоа е дело на Светиот Дух. Марија и Јосиф, иако првично збунети и исплашени, на крајот ја прифатиле Божјата волја и ги послушале инструкциите на ангелите

Јосиф одлучува да остане со Марија и да го прифати детето како свое (Матеј 1:24). Тоа било акт на исклучителна вера, храброст и послушност кон Бог. Тој прифатил улога на татко на дете кое биолошки не било негово. Оваа одлука барала голема вера и храброст од Јосиф. Тој ризикувал јавно исмевање поради бременоста која очигледно започнала пред нивниот брак.

6.
Цезар Август бил римски император кој владеел од 31 година пред нашата ера до 14 година од нашата ера.
Роден како Гај Октавиј во 63 година пред н.е., тој бил посвоен од својот чичко Јулиј Цезар и го наследил како негов главен наследник. По убиството на Цезар во 44 година пред н.е., Октавијан се издигнал на власт преку серија политички маневри и воени победи.
Во 31 година пред н.е., Октавијан ги победил своите ривали Марк Антониј и Клеопатра во битката кај Акциум, со што станал единствен владетел на Римската Империја. Во 27 година пред н.е., Сенатот му ја доделил титулата Август (“возвишениот”), по што тој станал познат како Цезар Август.
За време на своето 45-годишно владеење, Август ја проширил Империјата, додавајќи ги Египет, северна Шпанија и голем дел од централна Европа, воспоставил долготраен мир и просперитет, спровел бројни политички, социјални и морални реформи и ја трансформирал Римската Република во де факто монархија, иако ги задржал републиканските институции.
Августовото владеење се смета за златно доба на римската моќ и култура.
Во тој период кога Марија е бремена Цезар Август имал повикано на попис, барајќи од секој Евреин да оди во земјата на своите предци за да плати данок ( Лука 2:1-3 ). Цезар Август наредил да се изврши попис во Римското Царство од неколку причини како регулирање на собирањето данок, организирање на воената регрутација и одобро управување со империјата
Пописот бил наменет за подобра административна контрола над огромната територија на Римската Империја.
Овој попис, спомнат во Евангелието според Лука, најверојатно бил нареден од Август околу 8 година пред новата ера, но бил спроведен во Палестина неколку години подоцна, можеби поради политички тешкотии помеѓу Рим и Ирод. Овој попис не бил единствен. Лука во својот извештај го нарекува “прв попис”, што укажува дека имало и подоцнежни пописи.

7.
Јосиф и Марија патуваат во Витлеем, родното место на нивниот предок, цар Давид (Лука 2:4). Секој морал да се врати во родниот град на своите предци за да се попише.
Јосиф, како потомок на Давид, морал да оди во Витлеем
Растојанието меѓу Назарет и Витлеем било околу 110 километри. Патувањето траело неколку дена низ тежок терен.
Марија била во напредна бременост, што го отежнувало патот и било физички исцрпувачко, особено за Марија

8.
Марија го раѓа Исус во штала (Лука 2:6-7).
Таа немаше каде да го положи Исус освен јасли бидејќи немале кревет (јаслите служеле за храна за животните) исполнета со сено (Лука 2:7). Немало помош - Марија се породила сама, со помош на Јосиф.

9.
Ангелите им кажуваат на пастирите каде да го најдат новородениот Месија (Лука 2:8-12).

Набргу по раѓањето на Исус, ангелите им се појавиле на блиските овчари, кои биле на полињата и ги чувале своите овци таа ноќ (Лука 2:8-9). Божјата слава ги осветлила, и тие многу се исплашиле.
Научниците сугерираат дека ова е уште еден доказ дека Исус веројатно е роден во пролетта. Тоа е затоа што овчарите ги чувале своите овци ноќе од пролет до октомври, но особено во пролетта за да ги заштитат новородените јагниња од предатори.

Пастирите се исплашиле од оваа натприродна појава (Лука 2:9), но ангелот им рекол да не се плашат.
Овчарите можеби се прашувале зошто ќе им се појави ангел. Овчарите биле презирани во еврејското општество во тоа време - и често се гледало на нив со недоверба. Тие не биле образовани и извршувале работа што никој друг не сакал да ја прави.
Веднаш штом ангелите заминале, пастирите решиле да одат во Витлеем. Тргнале брзо, без двоумење или сомневање во пораката и го нашле Исус точно како што им било кажано, како бебе повиено во пелени и положено во јасли. Го нашле заедно со Марија и Јосиф.
Кога го виделе бебето, пастирите ја потврдиле вистинитоста на ангелската порака. Потоа почнале да ја шират веста за она што го виделе и чуле за детето. Сите кои ги слушнале биле восхитени од нивната приказна.

10.
Пастирите одат кај Марија и Јосиф за да го видат Исус сами (Лука 2:15-20).
Мудреците следат ѕвезда за да го најдат Исус (Матеј 2:1-2, 9-11).

Надежната порака за раѓањето на Исус била наменета за сите луѓе.
И нивното смирение и копнеж по спасител подобро ги подготвија да ја прифатат веста за Исус. Всушност, пастирите биле толку возбудени поради пораката што веднаш отишле да го посетат Исус ( Лука 2:15 ).
Откако го погледнале, тие продолжиле да го шират зборот дека ветениот Месија конечно дошол (Лука 2:16-20).

Сепак, тие не биле единствените што го видоа Исус.
Група странци, исто така, поминала голема далечина за да му оддаде почит.
Библијата кажува дека тие биле од исток, што значи која било земја источно од Ерусалим (Матеј 2:1). Научниците теоретизираат дека тие би можеле да потекнуваат од поранешен Вавилон, Персија, Арабија, Етиопија или Индија.
Фактот што ги нарекувале „маги“ и „мудреци“ ни дава навестување кои биле тие луѓе.
Маги е грчки збор, за кој се верува дека значи „мудрец“ или „астролог“. Во библиски времиња, паганските кралеви честопати се потпирале на астролози и мудреци за да дејствуваат како советници. Ова сугерира дека мудреците што го посетиле Исус биле високообразовани астролози од паганските царства. Исто така, објаснува зошто тие би биле заинтересирани за изгледот на ѕвездата што ги довела до Исус (Матеј 2:2).
Мудреците со себе носеле подароци кои традиционално им биле давани само на кралевите - злато, темјан и смирна - како начин да му оддадат почит на Исус како крал на Евреите (Матеј 2:11).
Тие не биле отфрлени од скромното опкружување на Исус.
Овие странци, кои можеби некогаш познавале само пагански богови, му се поклонувале кога неговиот народ дури и не го препознал (Матеј 2:1-5, 11). Тоа повторно илустрира една важна лекција — дека Исус дошол да ги спаси луѓето од секое племе, јазик и народ (Матеј 28:18-19).

Повеќето луѓе го поврзуваат роденденот на Исус со Божиќ. Некои сугерираат дека оваа асоцијација започнала како начин да се поттикнат паганите да го прифатат христијанството (бидејќи Божиќ бил и ден на обожавање на римското божество на сонцето).
Други велат дека древните научници го пресметувале датумот на раѓањето на Исус врз основа на датумот на неговата смрт.
Сомоглед дека евангелијата не се занимаваат сондатумот на раѓањето на Христос, според описите во евангелијата, Исус најверојатно е роден во пролет, најверојатно во март, иако некои научници сугерираат дека е роден во септември или октомври.

11.
Ирод I Велики (“Херод”форма на истото име кое е поблиску до оригиналното име на старогрчки и хебрејски) имал титула на цар (крал) на Јудеја и околните територии. Тој владеел од 37 година пред нашата ера до 4 година пред нашата ера. Римскиот сенат го именувал за вазалски крал (rex socius) во 40 година пред нашата ера. Тој бил поставен од Рим како проконсул. Имал статус на крал-сојузник (rex socius) во однос на Рим.
Иако имал титула на цар/крал, Ирод всушност бил вазал на Римската империја. Тој уживал значителна внатрешна автономија, но бил подреден на Рим во надворешната политика.
Цар Ирод слушнал за потрага на мудреците и ги замолува да му ја кажат локацијата на Исус штом ќе го најдат (Матеј 2:7-8). Ирод ги испратил мудреците во Витлеем да го најдат детето.
Мудреците го посетуваат Исус и му носат злато, темјан и смирна (Матеј 2:11).
Мудреците всушност биле група учени луѓе од Истокот кои дошле во Ерусалим барајќи го новородениот “Цар на Јудејците”. Тие не се обратиле директно на Ирод, туку дошле во Ерусалим прашувајќи за новородениот цар. Кога Ирод дознал за нивното доаѓање, ги повикал тајно на средба.

Ирод ги распрашал за точното време кога се појавила ѕвездата. Ги испратил во Витлеем да го најдат детето, барајќи да се вратат и да му кажат каде е детето. Тој бил вознемирен од веста за раѓањето на нов “Цар на Јудејците”. Се обидел да ги искористи мудреците за да ја открие локацијата на детето. Неговата вистинска намера била да го убие детето, а не да му се поклони. Мудреците биле водени од ѕвездата и пророштвата до Ерусалим, каде Ирод се обидел да ги манипулира за свои цели.

12.
Еден ангел ги предупредува мудреците да не се враќаат кај царот Ирод (Матеј 2:12). Мудреците заминуваат по друг пат. Мудреците биле предупредени преку сон да не се враќаат кај Ирод. Ова било директна божествена интервенција за да се заштити Исус. Ирод ги испратил мудреците во Витлеем со лажно ветување дека и тој сака да му се поклони на новиот цар

13.
Ангел го предупредува Јосиф да ги земе Марија и Исус и да побегне во Египет за да ја избегне замислата на кралот Ирод (Матеј 2:13). Јосиф ги зема Марија и Исус и ноќе бегаат во Египет.

Светото Семејство патувало повеќе од 2000 километри од Израел до Египет и назад, посетувајќи околу 25 локации во 8 современи египетски провинции. Нивниот најдолг престој бил во Кускам во Асјут, каде се проценува дека останале повеќе од 6 месеци. Се проценува дека останале во Египет околу 3-4 години. Патувале низ Синајската пустина и долж реката Нил.
Посетиле бројни места кои подоцна станале свети локации за христијаните.
Престојувале во пештера во Стар Каиро, каде подоцна е изградена црквата Абу Серга. Се верува дека подолго време престојувале во манастирот Ал-Мухарак во Горен Египет.
Египет бил надвор од политичкото влијание на кралот Ирод, што го направило безбедно место за Светото Семејство да побегне. Како дел од Римската Империја, Египет имал релативно стабилна политичка ситуација во тоа време. Тие често го менувало своето место на престој за да ги избегне шпионите на Ирод.

14.
Кога сфатил дека мудреците го измамиле, Ирод станал многу бесен. Кралот Ирод нареди да умре секое дете од две години и помладо во Витлеем (Матеј 2:16).
Ирод ја одредил возраста според времето што го дознал од мудреците кога се појавила ѕвездата.
Овој настан е познат како “Колежот на невините”. Ирод се исплашил од доаѓањето на новиот “Цар на Јудејците” кој би можел да го загрози неговиот трон. Тој бил познат како суров и крвожеден владетел. Ирод убил повеќе членови на своето семејство, вклучувајќи ја својата сопруга и синови, поради параноја дека се обидуваат да го соборат од престолот.
Иако овој настан е запишан само во Библијата, тој се вклопува во познатиот карактер на Ирод од други историски извори.
Се проценува дека бројот на убиени деца во малото гратче Витлеем бил релативно мал (можеби 20-30 деца).
Ваквите сурови дела не биле невообичаени во тоа време и можеби затоа не се спомнуваат во други историски записи.
Иако бил моќен владетел, тој никогаш не се чувствувал сигурен на својата позиција. Како Идумеец (потомок на Исав), поради неговото нееврејско потекло, многу од неговите еврејски поданици го сметале за нелегитимен владетел. Ова го терало постојано да ја докажува својата моќ и да елиминира секаква закана. Херод бил клиентски крал на Рим и се плашел дека може да ја изгуби поддршката на римските господари. Секој предизвик на неговото владеење бил пречекан со брутален одговор. Неговата сестра Саломе и брат Ферорас намерно ја поттикнувале неговата параноја.

Ирод умрел на 69-годишна возраст во март 4 година пред нашата ера.
Главните причини за смртта на Ирод биле компилација на повеќе заболувања меѓу кои хронично бубрежно заболување, гангрена на гениталиите со инфестација на црви (најверојатно ларви), позната како Фурниерова гангрена и артериосклероза. Направил неуспешен обид за самоубиство непосредно пред смртта. Во последните денови бил во голема болка и ментален и физички неред, го изменил својот тестамент три пати и на крајот го разнаследил и убил својот првороден син, Антипатер.

15.
Марија, Јосиф и Исус остануваат во Египет додека не умре Ирод. Царот Ирод умира (Матеј 2:19).
По смртта на Ирод, ангел повторно му се јавува на Јосиф во сон..
Семејството го напушта Египет и се враќа во Израел, но поради стравот од Архелај, Иродовиот син, тие се населуваат во Назарет во Галилеја
(Матеј 2:19-23).

Евангелието по Лука споменува дека Исус растел и се засилувал, исполнувајќи се со мудрост. На 12-годишна возраст, Исус оди со родителите во Ерусалим за Пасха и останува во храмот, разговарајќи со учителите.

Овие настани ги поставуваат темелите за Исусовиот живот во Назарет, каде што тој ќе живее до почетокот на својата јавна служба на околу 30-годишна возраст, кога ги започнува своите активности со кои го менува светот и кои го прават највлијателна фигура на сите времиња.

Nikola Gruevski

Најкратката биографија на Исус Христос

Во 1954 година беше објавен конкурс за најкратка биографија на Исус Христос. Наградата ја доби текст од непознат автор (не го спомнал своето име). Наградениот труд бил објавен од американско списание кое било објавено на 12 јазици во 17 милиони примероци.

Текстот гласи вака:

„Еве еден млад човек кој е роден во непознато село, син на жена од село. Тој израснал во друго село. Работел во работилница за обработка на дрво до својата триесетта година. Потоа проповедал три години, посетувајќи села и градови. Никогаш не напиша ниту еднa буква. Тој никогаш не бил на ниту една политичка функција.

Никогаш не поседувал куќа. Тој никогаш немал свое семејство. Тој не посетувал училиште. Никогаш не стапнал во метропола.
Никогаш не мрднал повеќе од 300 километри од местото каде што е роден. Никогаш не правеше ништо од оние работи кои редовно ја следат величината. Тој немаше други документи освен себе.
Дури и кога бил млад, јавното мислење заземало непријателски однос кон него. Неговите пријатели го оставија. Тој беше предаден на непријателите. Над него беше извршен некој го нарекуваат - процес. Бил распнат меѓу двајца разбојници. Додека умирал, неговите џелати фрлале ждрепка за да утврдат кој ќе го добие единственото нешто што го поседува: неговата волнена облека. Бил погребан во гроб што привремено му го дал лојален пријател.

Оттогаш поминаа повеќе од деветнаесет века, а и денес тој е голема суперѕвезда која не знае за залез. Тој е на чело на секој напредок на човечки род. Без претерување, со мирна душа, тврдам:
-дека сите војски што некогаш марширале низ светот,
- дека сите флоти што некогаш биле вооружени,
- дека сите парламенти што некогаш се состанале,
- дека сите владетели што некогаш владееле на земјата
Дека сите тие заедно немале толку влијание врз земниот живот на човекот како ова - ЕДИНСТВЕНИОТ САМОТЕН ЖИВОТ“

ЧЕСТИТ БАДНИК!

Nikola Gruevski

СКИЈАЧКИ ЦЕНТРИ ВО МАКЕДОНИЈА И МИХАЈЛОВО

Деновиве во близината на Кавадарци, на оддалеченост од 35 км од градот, на планината Кожуф, се отвори мал скијачки центар “Михајлово”, со првата скијачка патека “Македонија” долга речиси 400 метри и ски лифт. Градоначалникот на Кавадарци Митко Јанчев кој ја носи најголемата заслуга за овој проект најави уште две скијачки патеки следната година, и двете по 2000 метри, кои ќе почнуваат од надморска висина од 1.700 метри, со жичара. Со тоа општината Кавадарци дефинитивно ќе стане скијачки спортско-рекреативен центар во Македонија.

Неспорно е дека Митко Јанчев со неверојатен ентузијазам и професионалност веќе 7 години прави значајни проекти за општина Кавадарци, и како градоначалник ги надмина сите очекувања одкако во 2017 година прв пат ја доби довербата на кавадарчани како кандидат на ВМРО-ДПМНЕ.

Она што е посебно за поздравување е што успеа овој проект вреден речиси 900 илјади евра да го реализира без воопшто да инвестира пари од буџетот на општината, туку околу 470-480 илјади евра со негови залагања ги обезбедил од донации од приватни компании, при што токму неговата приватна компанија Кожувчанка, заедно со Комерцијална банка од Скопје се најголемите донатори.

Втората работа што позитивно ме изненади е што самиот истражил каде и како завршија владините инвестиции во неколку скијачки центри од периодот 2013-2014 година кога владата која ја предводев имаше проект за развој на неколку скијачки центри и така дознал дека инвестицијата на владата во Крушево во набавка на т.н. “топови” за вештачко правење снег, купена од владата, општината Крушево ја примила и никогаш не ја употребила, па оваа комплетно нова и не употребена опрема во вредност која доколку денес би се набавила би чинела над 400 илјади евра, успеал да издејствува да ја добие на користење од општината Крушево и по десетина години воопшто не користена, комплетно нова, да ја стави во функција во новиот скијачки центар кој е на територијата на општината Кавадарци.

Вчера, на 4. јануари 2025 година на малата патека од едвај 400 метри, и со ски лифт со капацитет од 600 лица на час, имало дури 3.000 посетители во еден ден.
Тоа е огромна бројка на посетители во еден ден за Макеоднија, која тешко и ретко ја постигнуваат и Попова Шапка и Маврово. Тоа укажува дека граѓаните имале потреба од ваков макар и мини скијачки центар.

Градоначалникот многу мудро осмислил во следниот период кога ќе заврши зимскиот распуст сите ученици од училиштата од општината да добијат часови по скијање во овој нов скијачки центар, одкако претходно со парите од донации набавил користени но сеуште употребливи скијачки реквизити за изнајмување по симболични цени за оние кои ги немаат.

Сето ова заслужува да биде добар пример за иницијативност и силна лична заложба за постигнување многу повисоки цели, во смисла цели кои понекогаш ги надминуваат можностите и капацитетите на општината, на многу други градоначалници.

Ова снаоѓање со одамна купена, а со години не употребената опрема во Крушево, ме потсети на фактот што пред 6-7 месеци прочитав во македонските медиуми дека сеуште во здравствениот сектор, во некои болници и клиники во Македонија, по подрумите стои неотпакувана опрема, набавена нива од владата која ја предводев, но пристигната во времето кога трансферот на власта во 2017 година беше завршен, а тогаш новата власт со голема не грижа не ги стави во употреба само за да не се промовира нешто набавено од времето кога ја предводев власта.

Таа деструктивност, како и многу други големи грешки и слабости ги доведе до големиот пораз на изборите во мај минатата година.
Но, како и да е, таа опрема која е неотпакувана, може сега да се искористи и да се стави во употреба.
Истото е со дел од книгите од проектот “1100 книги и учебници од кои се учи на највисоко рангираните универзитети во светот”. Дел од факултетите ги примија овие книги за кои се инвестираа многу пари, и со цел да продолжат да се продаваат учебниците напишани од некои локални професори, ги оставија во подрумите на факултететоте без да ги стават во наставна функција.

Враќајки се на ски центрите во Македонија, се потсетив дека некаде во 2012 година на наса заедничка средба, го замолив Бојан Крижај од Словенија, како една од најголемите легенди на регионалната и светска скијачка елита во своето време, да ни помогне со стручна анализа и проценка, каде и што можеме да инвестираме како влада во развој на нови и рехабилитација и надградба на постоечките државни или општински скијачки центри во Македонија.

Идејата која ја промовирав беше дека скијањето пред се како спорт и рекреација да го доближиме до граѓаните на повеќе градови низ Македонија преку изградба на нови и до инвестирање во постоечки ски центри кои се во државна сопственост или под општините.

Тргнав од тоа дека не секој македонски граѓанин може да си дозволи себе и на своето семејство и деца, да патува на поголеми дистанци во познатите скијачки центри, и да плаќа скапи хотели и други трошоци, за да научат или да уживаат во скијањето. Или некои од нив кои се талентирани да станат и спортисти во тој тој спорт кој ќе се натпреваруваат.
Затоа сакавме да создадеме услови и да му ги доближиме тие можности во Македонија, повеќе одколку дотогаш.

Бојан Крижај го прифати предизвикот, ја обиколи Македонија и ми даде исцрпен професионален извештај.
Тој кажа дека Македонија иако мала земја има еден огромен потенцијал за светски скијачки центар и дека тоа е Попова Шапка. Исто така ми кажа и дека со било кој професионалец во областа може да ја одбрани тезата дека Попова Шапка според природните карактеристики на теренот може да се вброи во топ пет најдобри во Европа, според она што го дала природата, но дека недостасуваат многу инвестиции и професионална грижа.
Сите други места, потенцираше тој, може да се добри за рекреативно скијање. Некои од нив и за спортско натпреварување од од понизок ранг.

Затоа, тој препорача дека главните инвестиции треба да се насочат на Шапка и да се создаде голем и светски реномиран скијачки центар со потенцијал да биде светско сврталиште на најголемите скијачи на планетарно ниво.

За Крушево се сеќавам кажа дека има голем проблем со патеката што некој, подоцна дознавме функционер во комунизмот, си изградил викендица речиси на сред патека, но кажа дека бидејќи чувствува дека на владата и е важно да помогне да се врати туризмот во тој мал град кој многу жители го напуштиле, дека таму може да се направи центар за сноубординг и за рекреативно скијање. Кажа дека таму треба да се инвестира во опрема за вештачки снег, па така таму подоцна се набави тоа.

Ние му ја објаснивме нашата замисла дека сакаме да направиме можности за рекреативно скијање во неколку региони кои не само што ќе им дадат можност и евтин пристап на граѓаните од тие региони за скијање, туку ќе станат и регрутни центри за талентирани потенцијали за евентуални нови врвни скијачи во иднина, кои одкако ќе добијат услови и ќе се детектира нивниот талент, потоа државата може да им помогне за понатамошниот развој.

Тој ја поздрави таа идеја и повтори дека за врвен спорт на светско ниво постојат услови само на Шар планина, а за сите друго поединечно ни даде свое мислење и предлози во што да се инвестира.

Од таа иницијатива, освен опремата за правење вештачки снег во Крушево, која за жал од за мене непознати причини локалната власт на која и ја предадовме никогаш не ја ставила во употреба, произлезе и инвестиција во единствениот скијачки центар во источна Макеоднија “Пониква”, кој има и сместувачки капацитети за околу 400 луѓе и кој се наоѓа во близина на Кочани и Пробиштип.

Оваа инвестиција повеќе години функционираше, но по промените во власта на централно и на локално ниво во 2017 година нивото е значително опаднато.
Информации најдов во еден текст од 17 мај 2022 година на еден портал наречен магазин туризам од каде цитирам еден дел: “…Заборавена од времето, локацијата добива повеќе на значење во 2012 година. Со финансиска помош во опрема во висина од 20 милиони евра од МЕПСО, Владата и донација од Швајцарската влада, релативно непознатата скијачка дестинација станува туристичка атракција. Еден милион евра се вложија во опрема за вештачки снег: топови, ратрак, моторна санка. Изградена е вештачка акумулација, електроенергетска и водоводна инсталација за пренос на вода и за подготвка на вештачки снег. По малку трагично, но по пауза од дури четири децении, конечно пред две години беа реконструирани и дотраените скилифтови. Скијачките патеки се опремени со рефлектори за ноќно скијање, кое повремено се одвива на двете скијачки патеки од 17 до 20 часот. Сепак, несоодветното чување на опремата доведоа до тоа пред 5 години, непосредно пред стартот на скијачката сезона 5-те топови за вештачки снег да бидат надвор од употреба. Причината – биле исечени и украдени каблите. Пред целосно да се санираат недостатоците, неколку скијачки сезони функционираа само повремено кога ќе се наталожеше снежна покривка…”.

Во фокусот ни беа, и стручни екипи ги посетија и Јабланица во близина на Вевчани и Струга, Беласица кај Струмица, кој беа следни на списокот за инвестирање, Голак кај Делчево каде започнавме со инвестиција најпрвин во средување на патот, но политичките промени не дозволија напредок.
Направивме и одредени дополнителни инвестиции на Пелистер во Битола.

Маврово и друг дел од Кожув веќе од претходните влади беа дадени на долгорочна концесија на приватни инвеститори така што таму немаше оправданост државата да вложува во опрема бидејќи таа обврска беше на сопственикот на концесијата.

Се посетија и неколку други планини каде се мислеше дека можеби има потенцијал за изградба на ски центри, како на пример Галичица меѓу Охрид и Преспа, Плачковица кај Радовиш, осоговските планини кај Берово и други, а многу големо внимание се посвети и на планината Водно, пред се заради неговата непосредна близина до главниот град.

Потенцирам дека планот не беше буквално на сите овие планини да се изградат скијачки центри, но да се детектира каде има најголем потенцијал и логика за инвестирање и таму да се инвестира.

Скијачката патека на Водно влезе во длабока фаза на подготовка, при што делегација од мојот кабинет и градот Скопје го посети Загреб и тамошниот градоначалник кој срдечно ги пречека. Во Загреб заминаа затоа што таму има многу слична патека во непосредна близина на Загреб, на Медведница. Таму се одржуваат и професионални натпревари на светскиот скијачки куп “Снежна кралица”. Скијалиштето Сљеме е многу популарна дестинација за скијачите од Загреб и околината, овозможувајќи им лесен пристап до зимски спортови во близина на главниот град на Хрватска, која работи одлично и од каде го користевме искуството на тогашниот многу успешен директор на тој многу популарен скијачки центар, кој на наша покана дојде во Скопје и по разгледување на теренот кажа дека Водно има уште подобри природни предиспозиции од нивниот “загрепски Водно” и дека ќе биде многу успешна приказна.

Проектот беше целосно подготвен вклучително и со нивна помош и совети и пред самото отворање тендер за изградба, во време кога започнуваше да беснее хистеријата на т.н. “шарена револуција” дојде до голема и силна пропаганда дека тоа ќе биде еколошка катастрофа за Водно бидејќи требаше да се исечат дрва во широчина од околу 20 метра од двете страни долж патеката, согласно стандардите за изградба на скијачка патека.

Таа предизборна пропаганда доби такви големи димензии, што стана логично дека тој проект треба да се одложи за некое политички помирно време после изборите, а после изборите и покрај победата на ВМРО-ДПМНЕ, под надворешен притисок и интервенција, дојде до ново мнозинство во парламентот кое целосно го заборави овој проект.

И секако за крај ќе споменам неколку работи околу случувањата со Попова Шапка.
Следејќи ги професионалните совети на повеќе професионалци за природните потенцијали на теренот на Попова Шапка, владата која ја предводев се одлучи на поголема инвестиција во претворање на Попова Шапка во голем и и многу попрофесионален скијачки центар.

Изготвивме проект со кој проценивме дека во ваква состојба тешко дека некој приватен инвеститор би инвестирал толку големи средства и освен огромна нова опрема на жичарници, ратраци, ски лифтови и друга опрема, многу голема инвестиција во огромен паркинг на влезот на ски центрите, планиравме дури изградба со државни пари на некој профитабилни јавни претпријатија во фирма на општествена одоговорност, на два луксузни хотели со пет ѕвезди на Попова Шапка, кои ценевме дека би биле замаец за понатамошни инвестиции во такви хотели на приватни инвеститори. Се планираше и комплетно и темелно реконструирање на постојниот хотел сопственост на државно претпријатие таму.

Планиравме дури и жичара од Тетово до скијачките терени на Попова Шапка.

Огромна инвестиција која помина на седница на владата, но таа бараше промена на урбанистичките планови на општината Тетово кои валдата ги побара од општината, но општината никогаш не ги направи.

Тогашната градоначалничка Теута Арифи од за мене непознати причини целосно не само што го игнорираше, туку ни рекол го бојкотираше овој проект кој требаше тогаш да изнесува над 200 милиони евра (што со инфлацијата во меѓувреме деноминирано сега е над 300 милиони евра), инвестирани во еден 5-6 годишен период и од кој Попова Шапка и градот Тетово многу ќе добиеја, особено што се планираа ликаиции на кои и приватни инвеститори ќе можеа да изградат хотели и ресторанти.

Шапка и Тетово ќе станеа многу сериозен туристички центар и место на одржување на врвни европски и светски натпревари во скијање. Тетово е блиску до Скопје како главен град и до аеродромот, што беше додатна предност покрај фактот што има и автопат од Скопје до Тетово.

Се што можев да направам - направив. Точката ја враќав на дневен ред на седница на влада веројатно околу 15 пати во период од 2 години, никој во владата не беше против и сите подржуваа.
Разговарав и на политичко ниво со партијата на градоначалничката и таму не препознав проблем.

Ресорниот министер и други министри ги испратив неколку пати да разговараат со градоначалничката на Тетово, но сите напори останаа без успех, но и без сериозно објаснување зошто го прави тоа, односно зошто го кочи и конечно го запре тој проект.

Како и да е, тие проекти како за ски патеката на Водно, или нови ски патеки на Јабланица, Голак, Беласица и другите, така и за развој на Попова Шапка како врвен скијачки центар за натпреварувања од висок светски ранг и за врвен туризам постојат некаде во државната управа и јавните претпријатија кои требаше да инвестираат, пред се ЕЛЕМ и МЕПСО, и верувам дека некогаш кога ќе се создадат услови, некоја влада ќе ги искористи.